besterven

{{besterven}}{{/term}}

I 〈onovergankelijk werkwoord〉

1 [sterven] die

2 [met betrekking tot vlees] ±hang

♦voorbeelden:

1   dat ligt haar in de mond bestorven • that is constantly on her lips

     het woord bestierf op zijn lippen • the word died on his lips

2   bestorven vlees • well-hung meat

     vlees laten besterven • hang meat

II 〈overgankelijk werkwoord〉

♦voorbeelden:

¶   het besterven van schrik • die of fright

     het besterven van het lachen • die laughing, laugh oneself to death